حق اعطای بخشودگی امتیازی است که قوای حاکم هر کشور در اختیار دارند تا بتوانند در اعمال حاکمیت خود، مصالح و منافع گوناگونی را تأمین کنند. این امتیاز خصوصاً در جرایم سیاسی به رئیس مملکت اجازه می دهد تا با عفو سران و رهبران سیاسی، بار دیگر آرامش و نظم را در جامعه مستقر کند.

 عفو خصوصی انواع و اقسامی دارد. ممکن است به صورت فردی باشد و یا به صورت دسته جمعی؛ یعنی به مناسبت های مختلف تعدادی از محکومان و با اسم و صفت خاص مورد عفو قرار گیرند. گاه ممکن است عفو به صورت خالص و بدون هیچ گونه شرطی باشد و گاه نیز ممکن است به صورت مشروط باشد. همچنین، ممکن است به صورت جزئی باشد و قسمتی از مجازات از بین برود و بالاخره ممکن است در قالب تبدیل به مجازات خفیف تر باشد.

حقوقدانان در بیان ضرورت عفو خصوصی برای جامعه و قانونی بودن آن فوایدی برشمرده اند که به قرار ذیل است:
1-عفو خصوصی از عواقب و نتایج احکامی که در اثر اشتباهات قضات محاکم عدلیه صادر و قطعی گردیده جلوگیری می نماید هر چند که تمامی آثار مترتب بر حکم را محو نمی کند اما به هر حال عفو خصوصی نوعی چاره اندیشی سریع است.

2-وجود عفو در قوانین به زندانیان امیدواری بخشیده و آنها به خود نوید می دهند که در صورت خوش رفتاری و مراعت انضباط زندان و نشان دادن آثار اصلاح مورد عفو واقع خواهند شد.

3-عفو چاره مناسبی است برای کاهش شدت مجازات و ایجاد توازن میان عدالت و رحمت.

فهرست مطالب
عفو خصوصی.    
مبحث اوّل: مبنای حقوقی عفو خصوصی    
مبحث دوّم: عفو خصوصی در حقوق موضوعه ایران    
گفتار اوّل: عفو خصوصی در قوانین جزایی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی.    
گفتار دوّم: عفو خصوصی در قوانین جزایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی.    
مبحث سوّم: شرایط اعطای عفو خصوصی.    
مبحث چهارم: تشریفات اعطای عفو خصوصی.    
مبحث پنجم: ویژگی های عفو خصوصی    
مبحث ششم: عفو خصوصی و قانون آمره.    
مبحث هفتم: مقام اعطا کننده عفو خصوصی.    
مبحث هشتم: استفاده کنندگان از عفو خصوصی.    
مبحث نهم: آثار عفو خصوصی.    
مبحث دهم: قلمرو عفو خصوصی    
مبحث یازدهم: عفو خصوصی و حقوق اشخاص ثالث.    
مبحث دوازدهم: عفو خصوصی و انتقادات وارده بر آن از سوی علمای حقوق    
مبحث سیزدهم: وجه تمایز عفو عمومی از عفو خصوصی.   

منابع